Vizionet e veçanta të Johanesit nga JerusalemiPara njëmijë vjetësh, në afërsi të kështjellës së Benedikteve prej Vezelay, u lind një fëmijë, i cili u pagëzua me emrin Johannes. Ai u lind në vitin 1042 dhe vdiq mes viteve 1119-1120, që don të thotë, vdic në moshën 70 vjecare. Shifra 7-të, vula e 7-të dhe një emër simbolik, të cilin rrethi i ngushtë e deshifronin me aq domëthenje dëshmojnë shumë qartë fatin e Johanesit.
Ekzistenca e tij dhe fati i vecantë nëpër shekuj u njohën vetëm nga një rreth i ngushtë, të cilët shkrimet e tij të njohura si dorëshkrimi i murgut të quajtur ‘Johanesi nga Jerusalemi’, i barten nga gjenerata në gjeneratë. Vizionet e Johanesit prej Jerusalemi janë aq domethënëse, sa që nuk kanë nevojë për komente. Secili do të mund t’i kuptojë dhe t’i interpretojë, sepse një parashikim nuk ka nevojë të deshmohet me teorema matematikore. Ai ndjehet dhe shihet, poaq sa dëshmon edhe forcon. Këto fakte mund t’i mohojnë vetëm shkurtpamësit dhe ata të cilët nuk e kuptojnë rregullin e arritjeve të nëndheshme!
Ai shëronte njerëzit dhe vërente yllësine. Parashikimet e tij kapnin largësi fascinuese dhe domethënëse, duke përfshire edhe ato të shekullit 21, si ekuivalent i shekullit 11-të në të cilin edhe jetoi. Kjo ishte edhe njëra ndër arsyet përse emri i Johanesit dhe dorëshkrimi i tij u mbajtën nën hijen e mijëvjecarit të kaluar. Mirëpo, ai del nga errësira në një moment kur parashikimet e tij na duhen më së tepërmi, sepse duke na njoftuar me atë që do të ndodh në mijëvjecarin tonë, ai na mëson dhe na ndricon!
Cfarë na bën të besojmë se Johanesi vërtet kishte dijen e së fshehtës?
Më poshtë do të lexoni argumente, të cilat do t´iu bindin në saktësinë e një të vërtete që u bart ndër shekuj. Sepse, u nevojiten katastrofat e mijëvjecarit të kaluar që ky dorëshkrim parashikimesh – i vetmi prej shekullit të 14-të, i cili u njoh si më e mira dosje e fshehtë – prej fundosjes të dalë në sipërfaqe dhe emri i Johanesit prej Jerusalemi të përhapet nga një kend i botës në tjetrin.
“Unë shoh dhe di!
Sytë e mi zbulojnë se cfarë do të ndodh
dhe unë e mas kohën me një hap\”.
Një dorë më con në vende të cilat ju nuk i shihni dhe për të cilat ju nuk dini“-citonte ai, duke paralajmëruar shumë ngjarje të mëdha që ndodhen nëpër histori.
Ai, përmes vizioneve, parasheh ngjarjet e kohës në të cilën jetoi dhe të tjera që shtrihen deri në ditët tona e përtej. Ai paralajmëron shpërthimin dhe përhapjen e besimit islam, duke e përshkruar kështu :
« Do të shkojnë njëmijë vjet dhe Jerusalemi nuk do të jetë më qytet i kalorësve të krishterë. Rëra do t’i varros kështjellat, armët dhe eshtrat tona, nën rrënjët e tija. Ajo do të mbys zërat dhe lutjet tona.
Do të jetë një turmë e madhe e cila do të shpërndahet gjithandej, ndërsa besimi i tyre do të shpërthej si goditje – nga njëra anë e tokës në tjetrën »
Ai lajmëronte zbulimin e Amerikës dhe përmendte Atlantikun matanë Gjibraltarit :
“Shoh një tokë të vigane.
Kontinente, të cilat Herodoti në ëndrrat e tij s’mundi t’i emëroj,
Përtej maleve të mëdha,për të cilat fliste Takitus
dhe shumë larg prej detit të paskaj,
i cili fillon pas shtyllave të Herkulesit”
Kontinente, të cilat Herodoti në ëndrrat e tij s’mundi t’i emëroj,
Përtej maleve të mëdha,për të cilat fliste Takitus
dhe shumë larg prej detit të paskaj,
i cili fillon pas shtyllave të Herkulesit”
Ai paralajmëronte shkatërrimin e Bashkimit Sovjetik dhe shpërndarjen e homoseksualitetit, të cilin e quan me emrin simbolik të Sodomit, ku edhe u shfaq për herë të parë.
Dorëshkrimi i përkiste një arhivi të Berlinit, i cili u konfiskua nga bunkeri udhëheqës i Hitlerit. Rruga e tij është e dokumentuar pedantërisht, cfarë ishte tipike për policinë e fshehtë të Stalinit.
A e njihte Hitleri këtë dorëshkrim? A kanë ndikuar vizionet e Johanesit në mënyrë indirekte në zhvillimin e ngjarjeve? A deshi vërtet Hitleri qe te ndertoje nje perandori mijevjecare? Prandaj, fliste me një mënyrë cuditërisht të ngjajshme me dosjen e fshehtë të Johanesit!
“Ne nuk do të dorëzojmë luftën të gjallë. Në rast të humbjes, ne do të hedhim botën në ajr dhe kaq kishte nga mijevjecari i tretë!”-thoshte Hitleri.
Hitleri vdic nga dora e vet ashtu sic edhe kërkoi. Por, bota po ecën tutje e edhe mijëvjecari i tretë ka filluar.
“Kur të vijë mijëvjecari që vjen pas këtij…”-shkruante Johanesi në dorëshkrimin e fshehtë.
Në këtë mijëvjecar kemi shkelur dhe ai shtrihet gjatë para nesh. Ne po botojmë edhe Dorëshkrimin e tij të fshehtë dhe përkundër kohës që na ndan me të, nuk guxojmë të dyshojmë se ai vërtet ka dic për të na thënë. Sepse, ai iu përkiste njerëzve të rrallë të cilëve iu dha dia e së panjohurës. Ju takonte atyre që ditën të kalojnë kufijte e kohës. Atyre që munden të gjurmojnë në të kaluarën dhe të shohin në të ardhmen. Ai e njohu trupin e njeriut, atë të tokës e të qiellit dhe ia doli të gjej shtegun që conte në botën e fshehtësisë. Ai ishte veshi dhe syri përmes të cilit na lejoi të dëgjonim dhe të shihnim Fuqinë e Zotit. Sepse, dora e tij shkruante nën një diktim të fshehtë dhe ai parashikues udhëhiqej nga një zë misterioz!
“Unë shoh dhe unë di se cfarë do të ndodh.
Unë jam shkruesi!”
Unë jam shkruesi!”
“Kur të vije mijevjecari i cili vjen pas këtij,
njeriu prej një daljes së errët do të hyjë në një labirinth të papërshkueshëm.
njeriu prej një daljes së errët do të hyjë në një labirinth të papërshkueshëm.
Dhe, në thellësinë e natës në të cilën ai do të hyjw
do të shoh sytë e kuq të një kulshedre.
do të shoh sytë e kuq të një kulshedre.
Ruaju prej hidhërimit të saj të tmerrshëm,
o Ti
o Ti
që do të jetosh në mijëvjecarin që vjen pas këtij!”
Vizione te parashikuara per mijevjecarin e trete
1.
Në këtë mijëvjecar…
Ari do të bëhet gjak
Kush e sodit qiellin, atje do të numërojë monedha
Kush e sodit qiellin, atje do të numërojë monedha
Kush hyn në tempull, atje do të takojë tregtar
Njerëzit e kolltuqeve do të jenë ndërrues të hollash dhe fajdexhi
Njerëzit e kolltuqeve do të jenë ndërrues të hollash dhe fajdexhi
Shpata do ta mbroj gjarperin
Zjarri do të rritet
Zjarri do të rritet
Cdo qytet do të jete një Sodom
Dhe fëmijet e fëmijëve do të jenë të një reje flakeruese
Dhe fëmijet e fëmijëve do të jenë të një reje flakeruese
2.
Në këtë mijëvjecar…
Njeriu me zbulimet e tij
Do ta popullojë qiellin, tokën dhe detin
Do ta popullojë qiellin, tokën dhe detin
Ai do të urdhërojë
Ai do ta keqpërdorw fuqinë e Zotit
Ai do ta keqpërdorw fuqinë e Zotit
Dhe nuk do të njohë kufi
Por gjithcka do të kthehet
Por gjithcka do të kthehet
Ai do të tundet si një mbret i dehur
Ai do të hingëllijw si një kalë i verbër
Ai do të hingëllijw si një kalë i verbër
Me kafshën e tij ngarëse do të futet në pyll
Dhe në fund të rrugës do të bie në greminë
Dhe në fund të rrugës do të bie në greminë
3.
Në këtë mijëvjecar…
Shumë njerëz do t’i kaplojë uria
Shumë duar nga të ftohtët do të jenë të zverdhura
Shumë duar nga të ftohtët do të jenë të zverdhura
Kështu, këta njerez do të duan një jetë tjetër
Dhe tregtarët e iluzioneve do të vinë t’ua sjellin helmin
Dhe tregtarët e iluzioneve do të vinë t’ua sjellin helmin
Por do të jenë trupat e trazuar dhe shpirtrat e prishur
Dhe ata që gjakun e tyre përziejne me helm
Dhe ata që gjakun e tyre përziejne me helm
Do të jenë si shtazë të egra në kurth
Do të vrasin, do të dhunojnë, do të kërcënojnë dhe do të robërojnë
Do të vrasin, do të dhunojnë, do të kërcënojnë dhe do të robërojnë
Dhe jeta do të jetë apokalipsë e përditshme rrotulluese
4.
Në këtë mijëvjecar…
Secili do të provojë të gjej kënaqesinë aq sa mundet
Burri do ta shkel shpesh gruan që e marton
Burri do ta shkel shpesh gruan që e marton
Gruaja do të ec mbi rrugicat e shpellave
Që ta marrë secilin që i pëlqen
Që ta marrë secilin që i pëlqen
Dhe fëmijët e lindur, pa emrin e babait do të emërohen
Por, këtë fëmijë s’do ta udhëheq asnjë mësues
Por, këtë fëmijë s’do ta udhëheq asnjë mësues
Secili do të jetë vetëm mes të tjerëve
Tradita do të harrohet
Tradita do të harrohet
Sikur Shpallje kurrë të mos kishte
Dhe njeriu do të bëhet serish i egër
Dhe njeriu do të bëhet serish i egër
5.
Në këtë mijëvjecar…
Babai do ta shfrytëzojë të bijën për epshet e tija
Burri-burrin, gruaja-gruan
Burri-burrin, gruaja-gruan
Plaku-fëmijën
Dhe kjo do të ndodhë para syve të të gjithëve
Dhe kjo do të ndodhë para syve të të gjithëve
Por gjaku do të jetë i papastër
E keqja do t’i ngreh nga njëri shtrat në tjetrin
E keqja do t’i ngreh nga njëri shtrat në tjetrin
Trupi do t’i marr të gjitha shthurjet e botës
Fytyrat do të jenë të zymta dhe gjymtyrët e tretur
Fytyrat do të jenë të zymta dhe gjymtyrët e tretur
Dhe dashuria për ata që e njohin vetëm përmes trupit
do tw jetw kërcënimi me i madh.
6.
Në këtë mijëvjecar…
Ai i cili flet për betimin dhe ligjin
Nuk do të dëgjohet më
Nuk do të dëgjohet më
Zeri i atyre që predikojnë për Krishtin
Do të shuhet në shkretwtirë
Do të shuhet në shkretwtirë
Ujërat e feve të besimhumburve
Do të shpërndahen cdokund
Do të shpërndahen cdokund
Profetët e rrejshëm
do t’i mbledhin rreth vetes njerëzit e verbër
do t’i mbledhin rreth vetes njerëzit e verbër
7.
Në këtë mijëvjecar…
Gjëmimi i vdekjes do të buças si bubullimë nëpër botë
Të pazotët do të jetojnë në zemrat e qyteteve të shenjta
Të pazotët do të jetojnë në zemrat e qyteteve të shenjta
Njeri pas tjetrit do të bëhen barbarw, jobesimtarw dhe të egër
Nuk do të ketë për të gjithë bukë të mjaftueshme
Nuk do të ketë për të gjithë bukë të mjaftueshme
as lojërat nuk do të mjaftojnë më
Atëherë njerëzit para agimit do të ndezin zjarre
Atëherë njerëzit para agimit do të ndezin zjarre
Nuk do të ketë më regull as rend
Urrejtja do të shpërndahet si zjarri në një mal të thatë
Urrejtja do të shpërndahet si zjarri në një mal të thatë
Barbarët do t’i masakrojnë ushtarët
Besimtarëve, të pazotët do t’ua zënë frymën
Besimtarëve, të pazotët do t’ua zënë frymën
Mizoria do të jetë një herë e përgjithnjë
Dhe qytetet do të shkojnë në shembje.
Dhe qytetet do të shkojnë në shembje.
8.
Në këtë mijëvjecar…
Njerëzit do të radhiten sipas besimit dhe gjakut
Askush nuk do t’i degjojë zemrat plot ankim të fëmijëve
Askush nuk do t’i degjojë zemrat plot ankim të fëmijëve
Ata do të jenë si zogj të vegjël të nxjerrur nga qerdhja
Dhe askush nuk do t’i mbrojë prej dorës me Dorëz të Hekurt
Dhe askush nuk do t’i mbrojë prej dorës me Dorëz të Hekurt
Urrejtja do të përfshijw tokën e cila besoi lirshëm
Askush nuk do të kursehet, të vjetrit as të lënduarit
Askush nuk do të kursehet, të vjetrit as të lënduarit
Shtëpitë do të jenë të shkatërruara
Disa do të hynë në vendin e të tjerëve
Disa do të hynë në vendin e të tjerëve
Të gjithë do t’i mbyllin sytë
Për të mos i parë gratë e dhunuara
Për të mos i parë gratë e dhunuara
9.
Në këtë mijëvjecar…
Do ta dijë secili cfarë ka në fund të kësaj toke
Njeriu do të shohë fëmijët që eshtrat ia shpojnë lëkurën
Njeriu do të shohë fëmijët që eshtrat ia shpojnë lëkurën
Të atillë me sy të mbuluar nga insektet
Dhe të tjerë që do të ndiqën si minjtë
Dhe të tjerë që do të ndiqën si minjtë
Por, ai që sheh këtë do ta kthej kokën anash
Sepse ai brengoset vetëm për veten e tij
Sepse ai brengoset vetëm për veten e tij
Derisa vet flen në jastekë të mendafshtë
Ai do t’ua jap si lëmoshë një grusht grurë
Ai do t’ua jap si lëmoshë një grusht grurë
Dhe cfare jep me njërën dorë
Me tjetrën do ta marrë, serish.
Me tjetrën do ta marrë, serish.
10.
Në këtë mijëvjecar…
Njeriu do të tregtojë me gjithcka
Cdo gjë do ta ketë cmimin e vet
Cdo gjë do ta ketë cmimin e vet
Druri, uji dhe kafsha
Asgje më s’do të dhurohet dhe cdo gjë do të blihet
Asgje më s’do të dhurohet dhe cdo gjë do të blihet
As njeriu s’do të jetë më tërësi e trupit të vet
Trupi i tij do të shpohet si një copë mishi
Trupi i tij do të shpohet si një copë mishi
Veshin dhe zemrën do t’ia marrin
Asgjë më nuk do të jetë e shenjt
Asgjë më nuk do të jetë e shenjt
As jeta e tij dhe as shpirti
Njeriu do të grindet për gjakun e vet dhe për qefin të vdekjes
Si leshi do të copëtohen!
Njeriu do të grindet për gjakun e vet dhe për qefin të vdekjes
Si leshi do të copëtohen!
11.
Në këtë mijëvjecar…
Njeriu do ta ndërrojë fytyrën e tokës
Ai do ta marrë veten si zot të qiellit
Ai do ta marrë veten si zot të qiellit
Dhe hullinë e tij do ta ngreh nëpër lumenj dhe detëra
Por toka do të jetë lakuriq dhe e pafrytshme
Por toka do të jetë lakuriq dhe e pafrytshme
Ajri do të kallet dhe uji s’do të mjaftojë
Jeta do të vyshket sepse njeriu pasurinë e botës
Jeta do të vyshket sepse njeriu pasurinë e botës
Do ta ketë shpenzuar
Njeriu do të behet egoist si një ujk në urrejtjen e vet.
Njeriu do të behet egoist si një ujk në urrejtjen e vet.
12.
Në këtë mijëvjecar…
Do të shitet edhe fëmija
Shumë prej tyre do të shërbejnë si vend
Shumë prej tyre do të shërbejnë si vend
Për të gjetur kënaqesinë në lëkurën e tyre të njomë
Të tjerët do të trajtohen si një kafshë e pambrojtur
Të tjerët do të trajtohen si një kafshë e pambrojtur
Brishtësië e tij e pacenueshme do të harrohet
Dhe sekreti i tij do të jetë si një mëz i dresuar
Dhe sekreti i tij do të jetë si një mëz i dresuar
Si një qengj që do të prehet dhe do të gjakojë
Dhe njeriu do të njohë vetëm mizorinë
Dhe njeriu do të njohë vetëm mizorinë
13.
Në këtë mijëvjecar…
Shpirti dhe syri i njeriut do të robërohen
Do të jenë të dehur por nuk do ta vërejnë
Do të jenë të dehur por nuk do ta vërejnë
Fotot dhe pasqyrat do t’i marrin për të vërtetë të botës
Njeriu do të veprojë me njeriun sic vepron me delen
Njeriu do të veprojë me njeriun sic vepron me delen
Njeriu do të rjepet, që të mirret lëkura dhe leshi
Dhe nëse mbijeton ai do të mbetet rob i shpirtit të tij
Dhe nëse mbijeton ai do të mbetet rob i shpirtit të tij
14.
Në këtë mijëvjecar…
Feudalet pa besim do të zoterojnë
Masën e të pafajshmëve dhe të dobtëve do t’i urdherojnë
Masën e të pafajshmëve dhe të dobtëve do t’i urdherojnë
Ata do t’i varrosin fytyrat e tyre e emrat do t’i mbajnë të fshehur
Dhe kështjellat e forta do t’i fusin thellë në pyje
Dhe kështjellat e forta do t’i fusin thellë në pyje
Ata do të jenë ndryshe nga të gjithë
Por do të vendosin për fatin e secilit
Por do të vendosin për fatin e secilit
Askush nuk do të marre pjesë në bashkësinë dhe rregullin e tyre
Secili në të vërtet do të jetë një bujkrob
Secili në të vërtet do të jetë një bujkrob
Por do të besojë se është kalorës dhe njeri i lirë
15.
Në këtë mijëvjecar…
Njerëzit do t’i kalojnë të gjithë kufijtë
Nëna do të ketë flokë të thinjura si plaka
Nëna do të ketë flokë të thinjura si plaka
Rruga e natyrës do të braktiset
Familjet do të jenë të shperndara si kokrra gruri
Familjet do të jenë të shperndara si kokrra gruri
Dhe asnjeri nuk do ta njohë tjetrin
Do të jetë një botë tjetër
Do të jetë një botë tjetër
Një do t’i pështjellojë të gjithë pa ndalur
Do të bredh si një kale pa fre
Do të bredh si një kale pa fre
Në cdo drejtim pa ndonjë qëllim
Fatkeqësi e kalorësit i cili grah këtë shtazë
Fatkeqësi e kalorësit i cili grah këtë shtazë
Ai nuk do të mund të frenojë dhe në varr do të shembet.
16.
Në këtë mijëvjecar…
Njerëzit nuk do t’i nënshtrohen Ligjit të Zotit
Ata do të duan ta shijojnë jetën si një kafshë kalorsiake
Ata do të duan ta shijojnë jetën si një kafshë kalorsiake
Ata fëmijët do t’i shohin në trupin e dashnoreve
Të fuqishmit do të pushtojnë
Të fuqishmit do të pushtojnë
Tokat më të plleshme dhe vashat më të mira
Të varfërit dhe të dobëtit do të jenë si të zbutur
Të varfërit dhe të dobëtit do të jenë si të zbutur
Cdo roje e varfër do të jetë një kullë burgu
Dhe frika si helmi do te hajë cdo zemër
Dhe frika si helmi do te hajë cdo zemër
17.
Në këtë mijëvjecar…
Do të jetë një rregull e fshehtë dhe e errët
Ligji i tyre do të jetë urrejtja ndërsa arma;helmi!
Ligji i tyre do të jetë urrejtja ndërsa arma;helmi!
Ata do të dëshirojnë gjithnjë e më shumë ar
Zotëruesit do të shpërndahen nëpër gjithë botën
Zotëruesit do të shpërndahen nëpër gjithë botën
Dhe shërbëtorët e tyre do të lidhen mes vete
Me një puthje të përgjakshme
Me një puthje të përgjakshme
Të drejtit dhe të dobtit do t’i thyejnë rregullat e tyre
do të jenë në sherbim tw tw fuqishmwve
do të jenë në sherbim tw tw fuqishmwve
Ligji i vetëm do të jetë ai që do të diktohet nën hije
Ata do ta shesin helmin deri edhe në brendinë e kishave
Ata do ta shesin helmin deri edhe në brendinë e kishave
18.
Në këtë mijëvjecar…
Shumë njerëz do të qëndrojnë me duar të shtrira
Do të bredhin me sytë e zbrazët pa ditur ku do të shkojne
Do të bredhin me sytë e zbrazët pa ditur ku do të shkojne
Do të jenë si një fare gruri që s’mund të lëshojë rrënjë
Të thyer dhe të pashpresë
Të thyer dhe të pashpresë
Të rinjtë dhe të vjetrit shpesh pa kulm mbi kokë
S’do të gjejnë shërim tjetër vec të shkojnë në luftë
S’do të gjejnë shërim tjetër vec të shkojnë në luftë
Por së pari do të luftojnë me vetveten
Dhe jetën do ta urrejnë
Dhe jetën do ta urrejnë
19.
Në këtë mijëvjecar…
Sëmundjet e ujit, qiellit dhe të tokës
Do të kërcënojnë dhe kaplojnë njerëzimin
Do të kërcënojnë dhe kaplojnë njerëzimin
Njeriu do të dojë ta rivendosë atë që ka shkatërruar
Dhe ta ruajë atë që ka mbetur
Dhe ta ruajë atë që ka mbetur
Ai do të frigohet nga ditët që shtrihen para tij
Por do të jetë shumë vonë
Por do të jetë shumë vonë
Shkretira do ta tërheqë token
Dhe uji do të jetë gjithnjë e më thellë
Dhe uji do të jetë gjithnjë e më thellë
Në ditë të vecanta do të shpërthejë
Dhe me vete do të marrë gjithcka
Dhe me vete do të marrë gjithcka
Për shkak të tij nuk do të ketë mëngjese!
20.
Në këtë mijëvjecar…
Toka në shumë vende do të dridhet
Dhe qytetet do të permbysen
Dhe qytetet do të permbysen
Gjithcka e ndërtuar pa këshillën e të urtëve
Do të kërcënohet me shkatërrim
Do të kërcënohet me shkatërrim
Lymi do t’i varros fshatrat përfundi vetes
Dhe toka nën pallate do të hapet
Dhe toka nën pallate do të hapet
Njerëzimi do të jetë kokëfortë
I dhënë pas krenarisë
I dhënë pas krenarisë
S’do të dëgjojë paralajmërimin
Që toka do t’ia kumtojë panda
Që toka do t’ia kumtojë panda
21.
Në këtë mijëvjecar…
Dielli do ta djeg token
Ajri s’do të jetë me i mbrojtur nga zjarri
Ajri s’do të jetë me i mbrojtur nga zjarri
Toka do të jetë vetëm një vrimë daljeje
Drita djegëse lëkurën dhe sytë do të përvëlojë
Drita djegëse lëkurën dhe sytë do të përvëlojë
Deti do të shkumbojë si ujë i valuar
Qytetet dhe lumenjtë do të varrosen
Qytetet dhe lumenjtë do të varrosen
Kontinente të tëra do të zhduken
Njerëzit do të ngjiten nëpër boka
Njerëzit do të ngjiten nëpër boka
Dhe do të fillojnë të rindërtojnë
Duke harruar se cfarë ka ndodhur
Duke harruar se cfarë ka ndodhur
22.
Në këtë mijëvjecar…
Njerëzimi do ta përdorin drejt jetës
Pasqyrën e mashtrimit
Pasqyrën e mashtrimit
Ata që s’do të mund të zgjojnë portrete mashtruese
Lojën do ta përdorin me njerëz të devotshëm
Lojën do ta përdorin me njerëz të devotshëm
Dhe shumë të tjerë do të bëhen qen të përulur
Mëkatet do të shkëmbehen
Mëkatet do të shkëmbehen
Duke u munduar të prekin dic që s’ekziston
Do të kalojnë rrugë të cilat i shohin vetëm sytë
Do të kalojnë rrugë të cilat i shohin vetëm sytë
Dhe ëndërra do të bëhet realitet
Mirëpo njerëzit nuk do të dinë më
Mirëpo njerëzit nuk do të dinë më
Cfarë është dhe cfarë nuk është
Ai do të humbasë në labirinthe të gabuara
Ai do të humbasë në labirinthe të gabuara
23.
Në këtë mijëvjecar…
Kafshët që i mori Noah në arkën e tij
Nuk do të jenë më në duart e tyre
Nuk do të jenë më në duart e tyre
Njeriu, cdo qënie të gjallë do ta trajtojë sipas qejfit
Dhe ai do t’i vrasë prej tyre pa numër
Dhe ai do t’i vrasë prej tyre pa numër
Ai i cili kafshën e gjallë e trajton si enë argjile
A do të jetë Pasqyrë e Zotit apo fëmije i djallit?
A do të jetë Pasqyrë e Zotit apo fëmije i djallit?
Atë që ndryshoi kafshët sipas qejfit të tij
Kush do ta largojë nga mjerimi të cilin e mbolli
Kush do ta largojë nga mjerimi të cilin e mbolli
24.
Në këtë mijëvjecar…
Duhet të keni frike për fëmijën e njeriut
Helmi dhe humbja e shpresës do ta vërshojnë
Helmi dhe humbja e shpresës do ta vërshojnë
Njeriu do të dëshirojë vetëm për vete
Dhe jo për hir të fëmijës apo për jetë të tij
Dhe jo për hir të fëmijës apo për jetë të tij
Shumë herë njeriu do ta shesë edhe trupin
Por edhe vetë ata që janë të mbrojtur
Por edhe vetë ata që janë të mbrojtur
Do të kercenohen nga një shpirt i vdekur
Ai do të jetojë në lojëra i udhëhequr nga mashtrimet
Ai do të jetojë në lojëra i udhëhequr nga mashtrimet
Sepse ai nuk ka mësues më
Askush nuk e ka mësuar të shpresojë dhe të mbahet
Askush nuk e ka mësuar të shpresojë dhe të mbahet
25.
Në këtë mijëvjecar…
Njeriu do të mbahet si Zot
Edhe kur nuk do të jetë sic ishte në lindjen e tij
Edhe kur nuk do të jetë sic ishte në lindjen e tij
I mbushur me hidhërim e xhelozi
gjithmonë do të godase
gjithmonë do të godase
Por dora e tij do të jetë e fortë nga fuqia e arritur
Do të shkatërrojë gjithcka rreth vetes
Do të shkatërrojë gjithcka rreth vetes
Si Prometeu i verbër
Ai në shpirtin e tij do të mbetet një xhuxh
Ai në shpirtin e tij do të mbetet një xhuxh
Ai do të ecën me hapa të mëdhenj
Dhe nuk do të dijë cilës rrugë të shkojë
Dhe nuk do të dijë cilës rrugë të shkojë
Koka e tij do të rëndohet nga dija
Por ai nuk do të dijë përse lind dhe vdes
Por ai nuk do të dijë përse lind dhe vdes
Ai do te jetë si një i cmendur që tund duart
Ose si fëmijë i cili qan pa zë
Ose si fëmijë i cili qan pa zë
26.
Në këtë mijëvjecar…
Cdo copë toke do të jetë arenë lufte
Njerëzit e një qyteti njëri-tjetrin në fyt do ta presin
Njerëzit e një qyteti njëri-tjetrin në fyt do ta presin
Këtu do të zotërojë lufta mes fiseve dhe atje mes besimtarëve
Toka e Krishtit do të jetë tokë e përgjakshme
Toka e Krishtit do të jetë tokë e përgjakshme
Dhe nuk do t’ju mbetet tjetër vec fuqisë dhe dyshimit
Derisa vdekja të përhapet gjithkah sikur standardet e jetës së re
Derisa vdekja të përhapet gjithkah sikur standardet e jetës së re
27.
Në këtë mijëvjecar…
Shumë njerëz do të përjashtohen nga jeta njerëzore
Ata nuk do të kenë të drejta, strehe as bukë
Ata nuk do të kenë të drejta, strehe as bukë
Ata do të jenë lakuriq dhe s’do t’iu mbetet tjetër
Vec të shesin trupin
Vec të shesin trupin
Se do të hungërojnë në borgje kërcënueshëm
Të gjithë rripat e tokës do t’i zotërojnë dhe do t’i shtojnë
Të gjithë rripat e tokës do t’i zotërojnë dhe do t’i shtojnë
Ata do t’i dëgjojnë parashikimet për shpërblime
Dhe do t’i shkatërrojnë kullat madhështore
Kohërat e pushtimit barbar do të vinë
Dhe do t’i shkatërrojnë kullat madhështore
Kohërat e pushtimit barbar do të vinë
28.
Në këtë mijëvjecar…
Njeriu do të hyj në një labirinth të papërshkueshëm
Përse nuk do të shohë më do të ketë frikë
Përse nuk do të shohë më do të ketë frikë
Dhe do t’i mbyll sytë
Ai do të jetë plot hidhërim dhe ne cdo hap
Ai do të jetë plot hidhërim dhe ne cdo hap
Do të ndjejë neveri
Zëri i natyrës do të dëgjohet me të madhe
Zëri i natyrës do të dëgjohet me të madhe
Por ai nuk do ta degjojë
Sepse ai do të dojë të zotërojë sa më shumë
Sepse ai do të dojë të zotërojë sa më shumë
Dhe kohën do ta humb në portrete mashtrimi
Ata që I merr për mesues do ta mashtrojnë
Dhe do të ketë vetëm barinj të ligj
Ata që I merr për mesues do ta mashtrojnë
Dhe do të ketë vetëm barinj të ligj
29.
Kur këtij mijëvjecari t’i afrohet fundi…
Njerëzit më në fund do t’i hapin sytë
Ata s’do të jenë më të robëruar në kokat dhe qytetet e tyre
Ata s’do të jenë më të robëruar në kokat dhe qytetet e tyre
Ata do të shohin sa një tokë tjetrën
Njeri-tjetrin do ta kuptojnë
Njeri-tjetrin do ta kuptojnë
Do ta dinë se goditja e njërit e lëndon tjetrin
Njerëzimi do të ndërtojë një trup të vetëm
Njerëzimi do të ndërtojë një trup të vetëm
Grimcë e vogël e të cilit do të jetë secili
Dhe të gjithë bashkë do të jenë zemra e tij
Dhe të gjithë bashkë do të jenë zemra e tij
Do të jetë një gjuhë që do të flitet nga të gjithë
Dhe kështu më në fund do të lind njerëzorja
Dhe kështu më në fund do të lind njerëzorja
30.
Kur këtij mijëvjecari t’I afrohet fundi
Njeriu do të pushtojë qiellin
Ai do t’i zbresë yjet në kaltërsinë e detit
Ai do t’i zbresë yjet në kaltërsinë e detit
Ai do të lundrojë në këtë anije të shkëlqyeshme
Ai do të jetë edhe pronar i ujit
Ai do të jetë edhe pronar i ujit
Dhe do të ndërtojë qytete të medha ujërash
Në të gjitha vendet në cifligje të mëdhenj do të jetojë
Dhe asgjë më nuk do t’i jetë e ndaluar
Në të gjitha vendet në cifligje të mëdhenj do të jetojë
Dhe asgjë më nuk do t’i jetë e ndaluar
31.
Kur këtij mijëvjecari t’i afrohet fundi..
Njerëzit do të mund të lëvizin në ujë
Ata do të komunikojnë bashkë
Ata do të komunikojnë bashkë
Se shpirti do të jetë i hapur për cdo mesazh
Ata ëndërrat do t’i ndajnë me njëri-tjetrin
Ata ëndërrat do t’i ndajnë me njëri-tjetrin
Dhe do të jetojnë aq gjatë si më i vjetri mes njerëzve
Si ata për të cilët flasin Librat e Shenjt.
Si ata për të cilët flasin Librat e Shenjt.
32.
Kur këtij mijëvjecari t’i vie fundi..
Njeriu do ta njohë shpirtin e të gjithave
Gurin ose ujin, trupin ose kafshën
Gurin ose ujin, trupin ose kafshën
Apo shikimin e një tjetri
Ai do të depërtoje nëpër fshehtësi
Ai do të depërtoje nëpër fshehtësi
Të cilat i ruajti Perëndia i Vjetër
Dhe ai do të hyjë sa në një portë në tjerën
Dhe ai do të hyjë sa në një portë në tjerën
Të labirinthit të një jete të re
Ai do punojë me një fuqi që do të gufojë si burim
Ai do punojë me një fuqi që do të gufojë si burim
Ai do t’ua mësojë dijen të gjithë njerëzve
Fëmijët do ta njohin tokën dhe qiellin
Fëmijët do ta njohin tokën dhe qiellin
Më mirë se cdokush deri atëherë
Trupi i njeriut do të jetë më i madh dhe më i shkathët
Dhe shpirti i tij do t’i ofrojë të gjitha gjërat dhe t’i zotëroj
Trupi i njeriut do të jetë më i madh dhe më i shkathët
Dhe shpirti i tij do t’i ofrojë të gjitha gjërat dhe t’i zotëroj
33.
Kur këtij mijëvjecari t’i vie fundi..
Burri nuk do të jetë zot i vetëm
Sepse do të vijë gruaja që të marr skeptrin
Sepse do të vijë gruaja që të marr skeptrin
Ajo do të jetë zonja e madhe e kohëve që vine
Dhe cfarë ajo mendon
Dhe cfarë ajo mendon
Burrave do t’ua imponojë
Ajo do të jetë nëna e mijëvjecarit që vjen pas këtij
Ajo do të jetë nëna e mijëvjecarit që vjen pas këtij
Ajo do të mbëltoje ëmbëlsinë e nënës
Pas ditëve të djallit
Pas ditëve të djallit
Ajo do të jetë bukuri pas kohëve të egra barbare
Mijëvjecari që vjen pas këtij do të jetë një kohë e lehtë
Mijëvjecari që vjen pas këtij do të jetë një kohë e lehtë
Njerëzit do të duhen, do të ndajnë dhe do të ëndërrojnë
Dhe ato ëndërra do të bëhen realitet
Dhe ato ëndërra do të bëhen realitet
34.
Kur këtij mijëvjecari do t’i vie fundi…
Për njerëzimin do të ketë një lindje të dytë
Shpirti do të forcojë masën e njerëzve
Shpirti do të forcojë masën e njerëzve
Të cilët janë në një vëllazëri
Atëherë do të jetë fundi i kohëve barbare
Atëherë do të jetë fundi i kohëve barbare
Pas ditëve të zeza në fillim të mijëvjecarit
Do të vijë koha e besimit të fortë
Do të vijë koha e besimit të fortë
Njerëzit do të gjejnë serish rrugën njerëzore
Dhe toka do ta ketë serish rregullin e saj
Dhe toka do ta ketë serish rregullin e saj
35.
Kur këtij mijëvjecari do t’I vijë fundi…
Rrugët që shpiejnë te një anë e tokës
Do të dalin te një anë tjetër e qiellit
Do të dalin te një anë tjetër e qiellit
Pyjet do të jenë serish të dendura
Shkretirat do të jenë të njomura
Shkretirat do të jenë të njomura
Dhe ujërat serish do të jenë Brenda
Toka do të jetë si një kopsht
Toka do të jetë si një kopsht
Njeriu do të kujdeset për gjithë cfarë gjallon
Ai do të pastrojë atë që e ka ndyrë
Ai do të pastrojë atë që e ka ndyrë
Ai do të shohë gjithë tokën si vendlindje të tij
Dhe ai me urti në mëngjes do të mendoj
Dhe ai me urti në mëngjes do të mendoj
36.
Kur këtij mijëvjecari do t’i vie fundi…
Secili do të jetë si një hap i matur
Njeriu do të dije të gjitha për botën dhe për trupin e tij
Njeriu do të dije të gjitha për botën dhe për trupin e tij
Sëmundjet do të jenë të shëruara më parë se të shfaqen
Secili do të jetë shërues i vetes dhe i tjetrit
Secili do të jetë shërues i vetes dhe i tjetrit
Njeriu do të ketë vetëdie
Se duhet të ndihmojë dhe të jetë i drejtë
Se duhet të ndihmojë dhe të jetë i drejtë
Pas vjetëve të mbylljes dhe të koprracisë
Të papronëve do t’ua hap xhepat edhe zemrën
Të papronëve do t’ua hap xhepat edhe zemrën
Ai do të jetë si ruajtës i njerëzores dhe do ta kuptoje rendin
Dhe kështu më në fund do të vijë një kohë e re.
Dhe kështu më në fund do të vijë një kohë e re.
37.
Kur këtij mijëvjecari do t’I vije fundi…
Njeriu do të mësojë të jep dhe të ndajë
Ditët e hidhura të vetmisë do të kalojnë
Ditët e hidhura të vetmisë do të kalojnë
Ai do të besojë nga fillimi në shpirt
Dhe do të jenë të njoftuar për cdo gjë barbare
Dhe do të jenë të njoftuar për cdo gjë barbare
Mirëpo kjo do të ndodhë pas luftërave dhe zjarreve
Se një grusht i fortë do të jetë i domosdoshëm
Se një grusht i fortë do të jetë i domosdoshëm
Që të vë rend mbi atë kaos
Dhe njeriu rrugën e drejtë ta gjej serish
Dhe njeriu rrugën e drejtë ta gjej serish
38.
Kur këtij mijëvjecari do t’i vie fundi
Do të dijë njeriu se të gjitha qënjet e gjalla
Bartës të dritës janë
Bartës të dritës janë
Se meriton respekt gjithë cfarë është e krijuar
Ai do të ndërtoje qytete të reja
Ai do të ndërtoje qytete të reja
Në qiell, në tokë dhe në det
Ai do të kujtojë në atë cfarë dikur ishte
Ai do të kujtojë në atë cfarë dikur ishte
Dhe ai do të dijë edhe cfarë do të ndodhë
Ai nuk do të ketë më frikë nga vdekja e tij
Ai nuk do të ketë më frikë nga vdekja e tij
Sepse ai do të jetojë shumë jetëra në një
Dhe ai do ta dijë se ajo dritë s´do të shuhet kurrë…
Dhe ai do ta dijë se ajo dritë s´do të shuhet kurrë…
Në dorëshkrimin e parashikuesit të shekullit 11-të, Johanesit nga Jerusalemi, njerëzimi më në fund do të arris fazën në të cilën do të ndjehet mirë në trupin e tij dhe në kohë. Ai nuk do të luftojë njeriun, nuk do të refuzojë dhe do të besojë se ai në mes të kësaj bote është vetëm një element në simfoninë e jetës. Njerëzimi më në fund do të kuptojë se, ai nuk guxon të trazohet por duhet të punojë. Dhe kështu do ta fitojë vetëdien për përjetësinë e tij. Sepse, vdekja nuk don të thotë fund i cdo gjëje por një fillim i ri drejt ndryshimit. Dhe, para dhjetë shekujsh, Zoti na e zbuloi një univers dijesh përmes një njeriu si të gjithë ne, por i cili pushtonte me mirësine e trupit dhe diturinë e shpirtit të një mësuesi të kohërave të lashta…
Material i shkeputur nga libri: ”Das Buch der Profeziungen”
Wilhelm Hayne Verlag GMBH & CO.KG,München
Titulli i origjinalit ne frengjisht: \”Le livre des Propheties\”
Copyright fr. : Editions Jean-Claude Lattes
Perktheu dhe pershtati: Ajetë Sh. Beqiraj
Botuar ne: Radio Peja, Kosovarja, Bota sot.
Download PDF: Fati i veçantë i Johanesit nga Jerusalemi